روزهایم آفتابی نیست

  بــه نــام یــاور تـنـهـای تـبـریـز                   رفــیــق شــــام هـــای تـار تـبـریـز   ستم دیده ، بلا کش ، زجر دیده                   کـه از چشمان خیسش خون چکیده   خـدا را شـاهـد ایـن غـم بگـیـرم                   کـه مــن از داغ تـو مـاتـم بـگـیـرم   رفــیــق دردهــای بــیــشــمــارم                   مـن از غـم هـای قـلـبت زخم دارم   تـو دیـدی داغ آن دلـدار دیـریـن                   چـو فـرهــادی بـه کـامِ تـلخِ شیرین   فــدای روزهــــای اضـطـرابـت                   خــدا بـشـنـاخـت تـنـها قلـب پـاکـت   چقدر اندوه دیدی ، صبر کردی         روزهایم آفتابی نیست...

  پسر شیر خــدا ، جـان بـه فـدای غــم تـو                                     اینچنین خسته و شوریده چـرا میگردی ؟   لـشـگـر کـفـر دگــر وارد ایـمــان نـشــود                                     تو به گوش کرشان موعظه هـا میبندی ؟   گـرچـه هـر ظلـم به جـان تو روا میدارند                                     تو ز منکر بکنی نـهـی و بـه راهِ پندی ؟   آه بـیـمــار شـدی از غـم ایـن لـشـگـریـان                                     گرچه سرخست رخت باز تو اما زردی   گرچه گرم است زمین زیر نگاه خورشید                                     زینب از نبض تو فهمید که دیگر روزهایم آفتابی نیست...

 

عاشق این گیفم

 

دوست دارم یه مدت اینجا بمونه

 

واسه همه بی عدالـتـی های دنــــیـــــا

روزهایم آفتابی نیست...